Ντικ Τσένι, ο σκοτεινός αλλά αόρατος (αντι)πρόεδρος

Δίπλα σε ένα πρόεδρο που μάλλον δεν εντυπωσίαζε για τις αρετές του, ο Ντικ Τσένι θήτευσε επί οκτώ χρόνια στο κρίσιμο πόστο της αντιπροεδρίας των ΗΠΑ καταφέρνοντας να περνά απαρατήρητος, σχεδόν μακριά από την δημοσιότητα, ίσως μάλιστα σαν αόρατος αλλά ουσιαστικός πρόεδρος.

Σκληρός, κυνικός και καλά συνδεδεμένος με το επιχειρηματικό κατεστημένο, κατά κοινή παραδοχή ένα ‘γεράκι’ της αμερικανικής πολιτικής, ο Ντικ Τσένι εκμεταλλεύτηκε την παρατεταμένη περίοδο εκτάκτου ανάγκης που κηρύχτηκε άτυπα μετά την 11η Σεπτεμβρίου για να διαμορφώσει την πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με τα κράτη του Άξονα του Κακού (Ιράκ, Ιράν, Β.Κορέα).

Πίεσε σταθερά μέσα στην κυβέρνηση για τον πόλεμο στο Ιράκ, επιχειρηματολόγησε υπέρ των προεδρικών υπερεξουσιών που απαιτούσαν οι νέες συνθήκες, ύψωσε τους τους τόνους στη δημόσια ρητορική υπέρ του πολέμου, υπερασπίστηκε (και το κάνει ακόμα και σήμερα) τα βασανιστήρια των κρατουμένων υπόπτων για τρομοκρατική δράση.

Έφτασε ακόμα αυτός και το περιβάλλον του να παρανομήσουν ανοιχτά στοχοποιώντας διά του γραφείου του την πράκτορα Βάλερι Πλέιμ, ο σύζυγος της οποίας ήταν επικριτικός για τον πόλεμο στο Ιράκ.

Βαδίζοντας πολλές φορές πάνω στο λεπτό όριο της υπέρβασης εξουσιών, αν όχι της υπέρβασης εξουσιών, ο Τσένι έχτισε μεγάλο μέρος από το επιχείρημα της προστασίας της εθνικής ασφάλειας που κυριάρχησε στην αμερικανική ρητορική την προηγούμενη δεκαετία και που σε ένα βαθμό εξακολουθεί να ισχύει. Ο ίδιος έκανε χρήση των ευρύτερων εξουσιών που είχε ποτέ Αμερικανός αντιπρόεδρος και δεν θα χρειαστεί να περιμένει κανένας την ιστορία για να διαφανεί το πώς τις αξιοποίησε.

Μιχάλης Δουρμούσογλου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ