Ποσοστό παιδιών με τερηδόνα στην Ελλάδα

Διεθνώς η τερηδόνα μετράται με τους σύνθετους δείκτες DMFT1 και DMFS2. Σχετικά με τις παιδικές ηλικίες, οι περιοχές που ο σχετικός δείκτης παίρνει τις μεγαλύτερες τιμές, είναι ο Νομός Ιωαννίνων (ηλικιακές ομάδες 5, 12 ετών) και ο Νομός Αχαΐας (ηλικιακή ομάδα 15 ετών). Στον αντίποδα, οι μικρότερες τιμές καταγράφονται στην Αθήνα (για τις ηλικιακές ομάδες 15 ετών) και στη Θεσσαλονίκη (για τις ηλικιακές ομάδες 5 και 12 ετών).

Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας με τη μελέτη του Π.Ο.Υ. που πραγματοποιήθηκε το 1985, προκύπτει ότι οι δείκτες της τερηδόνας για τις ηλικίες των παιδιών βρέθηκαν βελτιωμένες σε σχέση με το παρελθόν. Παρόλα αυτά όμως μετά την ηλικία των 12 ετών χειροτερεύουν τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και σε ποσοστό παιδιών ελεύθερων τερηδόνας. Έτσι αν στα 5 χρόνια το 57,2% είναι ελεύθερο τερηδόνας, στα 12 χρόνια το αντίστοιχο ποσοστό γίνεται 37,1% και στα 15 χρόνια 28,9%.

Από την παρούσα επιδημιολογική έρευνα προκύπτει ακόμα ότι ο μισός περίπου πληθυσμός του δείγματος, με μικρές διαφορές ανά ηλικιακή ομάδα, έχει ανάγκη θεραπείας της τερηδόνας. Υψηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στον αγροτικό πληθυσμό και στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Επίσης με την αύξηση της ηλικίας όλο και λιγότερα παιδιά είναι «ελεύθερα τερηδόνας», ενώ καταγράφονται και διαφορές στα ποσοστά μεταξύ παιδιών από αγροτικές και αστικές περιοχές, ιδιαίτερα στην ηλικία των πέντε ετών. Δηλαδή ο αριθμός των παιδιών που κρίνονται ελεύθερα τερηδόνας είναι μεγαλύτερος στις αστικές περιοχές απ’ ότι στις αγροτικές και προφανώς συνδέεται περισσότερο με κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες.

Συγκρίνοντας την Ελλάδα με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν και η Ελλάδα για τα 5χρονα είναι στην 9η θέση, για τα 12χρονα πέφτει κατακόρυφα και βρίσκεται μαζί με την Ιταλία στην τελευταία θέση μεταξύ των 15 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πριν την τελευταία διεύρυνση) και 15η μεταξύ των 25 εταίρων μας στη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ένας άλλος πολύ σημαντικός δείκτης που καταμετρά το βαθμό της παρεχόμενης ή μη θεραπείας είναι ο δείκτης Care Index (CI) ή δείκτης θεραπείας. Η έρευνα έδειξε ότι ένα μεγάλο μέρος των αναγκών μένει χωρίς θεραπεία, με το δείκτη να είναι πολύ μικρός στα παιδιά ηλικίας 5 ετών.