Οι Κάννες καλούν Αμερική, αλλά βραβεύουν Ευρώπη (όχι όμως και Γαλλία)

Ο Χρυσός Φοίνικας και τα υπόλοιπα βασικά βραβεία του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών δόθηκαν το βράδυ της Κυριακής και απέδειξαν περίτρανα ένα πράγμα: μπορεί οι Κάννες να αγαπούν το αμερικανικό σινεμά, μπορεί να το προσκαλούν στις Κάννες, μπορεί οι πρωταγωνιστές του να προσελκύουν τα φλας και τα βλέμματα, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι το βραβεύουν κιόλας.

Οι αμερικανικές ταινίες θα ήθελαν σίγουρα να επαναλάβουν την περσινή νίκη, όταν η μόνη ταινία από τις ΗΠΑ, το Δέντρο της Ζωής, κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα.

Εκεί, όμως, υπήρχε και ένας Τέρενς Μάλικ που ασχέτως από το εάν κάποιος πιστεύει ότι έκανε καλή ταινία, αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο του αμερικανικού σινεμά.

Κάποιοι δηλώνουν ότι η απονομή των βραβείων σε ευρωπαϊκές ταινίες έπρεπε να θεωρηθεί αναμενόμενη. Άλλωστε, πρόεδρος της επιτροπής ήταν ο Ιταλός σκηνοθέτης, Νάνι Μορέτι.

Από την άλλη, υπήρχαν πολλές αγγλόφωνες παραγωγές υποψήφιες για Χρυσό Φοίνικα και μόνο μία -το Angels’ Share– κέρδισε κάποιο βραβείο.

Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την απονομή, ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης, Αλεξάντερ Πέιν, ρωτήθηκε εάν πιστεύει πως το γεγονός ότι οι αμερικανικές ταινίες αγνοήθηκαν στα βραβεία, δηλώνει κάτι για την ποιότητα του σινεμά της χώρας.

Εκείνος, εκνευρισμένος απάντησε ότι ένα Φεστιβάλ δεν κρίνει την κατάσταση του σινεμά μιας ολόκληρης χώρας.

Από το απολαυστικό Moonrise Kingdom του Γουές Άντερσον, στο εντυπωσιακό Cosmopolis του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, στο απογοητευτικό On the Road του Βάλτερ Σάλες και από εκεί στις ιστορίες με εγκλήματα Killing them Softly, Lawless του Τζον Χιλκόουτ, στο γεμάτο σταρ Paperboy, οι αγγλόφωνες ταινίες ήταν σίγουρα παρούσες στο διαγωνιστικό τμήμα.

Φαίνεται, όμως, πως καμία από αυτές δεν κατάφερε να ενθουσιάσει την κριτική επιτροπή που της αγνόησε όχι μόνο στα μεγάλα βραβεία -δικαίως δόθηκε ο Χρυσός Φοίνικας στον Μίκαελ Χάνεκε-, αλλά και στα υπόλοιπα.

Το αμερικανικό σινεμά δεν είναι το μόνο που δεν απέσπασε κάποιο βραβείο.

Το γαλλικό έχει αντίστοιχα πολλούς λόγους να παραπονιέται, καθώς δεν βραβεύτηκε ούτε το Σκουριά και Κόκαλο του Ζακ Οντιάρ (η Μαριόν Κοτιγιάρ ήταν φαβορί για βραβείο ερμηνείας), ούτε η γαλλογερμανική παραγωγή Holy Motors του Λεός Καράξ.

Το τελευταίο υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητό στους κριτικούς, αν και πολλοί το βρήκαν ιδιαίτερα «δύσκολο». Η κριτική επιτροπή παραδέχθηκε ότι Holy Motors, Post Tenebras Lux και Paradise: Love δίχασαν τα μέλη της και οδήγησαν μόνο το δεύτερο σε βραβείο σκηνοθεσίας.

Αν και το Amour κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα, οι εξαιρετικοί πρωταγωνιστές του Ζαν Λουί Τρεντινιάν και Εμανουέλ Ριβά δεν απέσπασαν κάποιο βραβείο ερμηνείας.

Ο Αλεξάντερ Πέιν δήλωσε: «Ναι, δεν βραβεύτηκε καμία γαλλική ταινία. Ωστόσο, πρόκειται για ένα Φεστιβάλ κινηματογράφου, δεν επιλέγουμε χώρες, αλλά ταινίες. Θα ήταν λάθος να γενικευτεί η επιλογή μας».

Να θυμίσουμε ότι εκτός από τον Χρυσό Φοίνικα που κέρδισε ο Μ.Χάνεκε για το Amour, Μεγάλο Βραβείο του Φεστιβάλ κέρδισε ο Ιταλός Ματέο Γκαρόνε με την σάτιρα Reality -γεγονός που προκάλεσε «γκρίνιες» καθώς η ταινία δεν άρεσε ιδιαίτερα-, ενώ ο Κεν Λόουτς παρέλαβε το Βραβείο της Επιτροπής για την κωμωδία The Angel’s Share.

Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στον Δανό Μαντς Μίκελσεν για το The Hunt του Τόμας Βίντερμπεργκ, όπου υποδύεται έναν δάσκαλο νηπιαγωγείου που κατηγορείται άδικα για κακοποίηση ενός μικρού κοριτσιού.

Βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας από κοινού στην Κριστίνα Φλίτιρ και την Κοσμίνα Στράταν για ταινία Πέρα από τους λόφους (Beyond the Hills) του Πολωνού Κρίστιαν Μουντζίου.

Στον Αργεντινό Κάρλος Ρεϊγκάδας απονεμήθηκε το βραβείο σκηνοθεσίας για την ταινία του Post Tenebras Lux. Και αυτό το βραβείο θεωρήθηκε μη αναμενόμενο και σχολιάστηκε δυσμενώς.

Ο ίδιος ο Νάνι Μορέτι, πάντως, δικαιολόγησε την επιλογή των βραβείων κάπως έτσι: «στο φετινό Διαγωνιστικό Τμήμα, οι σκηνοθέτες έμοιαζαν πιο ερωτευμένοι με την αισθητική τους παρά με τους ήρωές τους».

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ