Τα κορίτσια στο επίκεντρο του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Με γεμάτες αίθουσες και sold out προβολές, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης οδεύει προς το τέλος του. Το βράδυ του Σαββάτου θα δοθούν τα βραβεία σε μια -σύμφωνα με τους διοργανωτές- λιτή τελετής λήξης που θα παρουσιάσει η Στεφανία Γουλιώτη. Μουσική θα παίξει η Ηρώ.

Μετά την απονομή των βραβείων θα προβληθεί η ταινία του Χονγκ Σαν-Σου Στη Χώρα των Άλλων με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Στην ταινία η ηθοποιός υποδύεται τρεις διαφορετικές γυναίκες με το ίδιο όνομα. Με φόντο την παραλιακή κορεάτικη πόλη Μοχάνγκ, ξετυλίγονται οι ισάριθμες ιστορίες τους. Η συναναστροφή με τους κατοίκους λειτουργεί ως καταλύτης σε πολλαπλά επίπεδα: πολιτισμικό, ερωτικό, υπαρξιακό.

Στην ταινία Μετά τη Λουτσία, ο σκηνοθέτης Μισέλ Φράνκο καταπιάνεται με ένα συγκλονιστικό θέμα, το bullying. Τη Λουτσία του τίτλου δεν την βλέπουμε ποτέ, αλλά αυτή η απουσία της αποτελεί καταλύτη για τα τεκταινόμενα επί της οθόνης. Η Αλεχάντρα και ο πατέρας της μετακομίζουν μετά τον θάνατο της μητέρας και συζύγου (της Λουτσία) στην Πόλη του Μεξικού. Όταν ένα ερωτικό βίντεο με πρωταγωνίστρια την Αλεχάντρα κυκλοφορεί σε όλο το σχολείο, αρχίζει η κόλαση για τη νεαρή κοπέλα που πέφτει θύμα εκφοβισμού. Το κορίτσι δεν μιλάει, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό…

Έχοντας στο μυαλό την πρόσφατη υπόθεση της Αμάντα Τοντ, της νεαρής από τον Καναδά που αυτοκτόνησε εξαιτίας του bullying που υφίστατο από τους συμμαθητές της (και παρά το βίντεο-έκκληση σε βοήθεια στο you tube) η ταινία -που κέρδισε και βραβείο στις Κάννες στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα- ασχολείται με ένα ιδιαίτερα σύγχρονο και περίπλοκο πρόβλημα. Η Μπες Άια, το κορίτσι που πρωταγωνιστεί, αποτελεί μια φρέσκια και δυναμική παρουσία: η ιστορία της μοιάζει τρομακτικά ρεαλιστική, επειδή εκείνη προσεγγίζει τον ρόλο με τέτοιο τρόπο.

Γυναίκα έχει στο επίκεντρό της και η Αγλαΐα της Κριστίνα Ντεάκ, μια συμπαραγωγή Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρουμανίας. Βασισμένη σε πραγματική ιστορία, η σκηνοθέτις παρακολουθεί την παιδική ηλικία της Αγλαΐα Σοφία Λορέν, ενός κοριτσιού που μεγάλωσε στο τσίρκο με μια μητέρα, της οποίας το νούμερο ήταν να κρεμιέται από τα μαλλιά. Μεγαλωμένη με μία μόνιμη ανησυχία για το επικείμενο του θανάτου, η Αγλαΐα ζει σε έναν κόσμο φανταστικό όπου ο Θεός είναι ένα έντομο σε μια τρύπα και όπου ένα βότσαλο μπορεί να καθησυχάσει τους φόβους.

Το πρώτο μισό της ταινίας, εκείνο που εξερευνά την παιδική ηλικία της Αγλαΐας είναι σκηνοθετημένο με όλο τον τρόμο και το παραμυθένιο στοιχείο ενός τσίρκου. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν η Αγλαΐα ενηλικιώνεται, και αρχίζει να ακολουθεί τα βήματα της μητέρας της. Αν και για την ταινία της η Κριστίνα Ντεάκ επέλεξε ένα πιο ανοιχτό τέλος, στην πραγματικότητα η Αγλαΐα αυτοκτόνησε όταν ήταν 40 ετών και μάλιστα την ημέρα των γενεθλίων της μητέρας της.

Μιλώντας μετά την προβολή της ταινίας, η σκηνοθέτης αναφέρθηκε στην πραγματική ιστορία –συνάντησε τον σύντροφο της Αγλαΐα που της παρείχε φωτογραφικό υλικό και βίντεο-, καθώς και για τη δυσκολία του να μεταφέρει στην οθόνη ένα βιβλίο που είχε πλήθος συναισθημάτων και ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, αλλά όχι και τόσο πολλά λόγια. Για την επιλογή των δύο κοριτσιών που ερμηνεύουν την Αγλαΐα πέρασαν από κάστινγκ πάνω από 3.000 κορίτσια. Οι δύο κοπέλες –ερασιτέχνες ηθοποιοί- αντάμειψαν την σκηνοθέτιδα, καθώς έδωσαν και οι δύο πολύ καλές ερμηνείες.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ