Γκι Φερχόφσταντ: Ο φεντεραλιστής υποψήφιος των Φιλελεύθερων

Ο Γκι Φερχόφσταντ υπηρέτησε ως πρωθυπουργός του Βελγίου από το 1999 έως το 2008 και από το 2009 ηγείται της Συμμαχίας των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE), της τρίτης μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αναδείχθηκε υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με μεγάλη διαφορά έναντι του Όλι Ρεν, ο οποίος ωστόσο τέθηκε επικεφαλής της ευρωλίστας, διεκδικώντας κάποιο σημαντικό χαρτοφυλάκιο στην Κομισιόν. Οι δύο θεωρούνται ισχυρό δίδυμο, ικανό να διατηρήσει τις δυνάμεις του ALDE στην Ευρωβουλή.

Ο Γκι Φερχόφσταντ είναι βαθιά φιλοευρωπαϊστής, με θέσεις υπέρ της ομόσπονδης Ευρώπης. Στο πρώτο μανιφέστο του, το 2005, με τίτλο «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» προτείνει μέτρα για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης -μεταξύ άλλων άμεση εκλογή προέδρου της Κομισιόν από τους ευρωπαίους πολίτες, θέσπιση πανευρωπαϊκού φόρου που θα χρηματοδοτούσε άμεσα τον κοινοτικό προϋπολογισμό και θα αντικαθιστούσε τις εισφορές των κρατών – μελών και τη δημιουργία ευρωστρατού, που θα ενοποιούσε τους επιμέρους εθνικούς στρατούς των κρατών – μελών.

Το 2010 ίδρυσε την Ομάδα Σπινέλι, που στοχεύει στη δημιουργία μιας ομόσπονδης μεταεθνικής Ευρώπης. Μαζί με τον «πράσινο» Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, με τον οποίο μοιράζονται την ηγεσία στην Ομάδα Σπινέλι, συνέταξαν το 2012 νέο πολιτικό μανιφέστο με τίτλο «Ξύπνα, Ευρώπη!». Αφορμή είναι η οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη και αναζητώντας τις αιτίες της, οι δύο συγγραφείς καταλήγουν ότι μόνη βιώσιμη λύση για το μέλλον είναι η «οικονομική, φορολογική και πολιτική» ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Όπως είναι φυσικό, το ζήτημα της βαθύτερης ενοποίησης αποτελεί τον πυρήνα της προεκλογικής εκστρατείας του Γκι Φερχόφσταντ για την προεδρία της Κομισιόν. Με κάθε ευκαιρία τονίζει ότι το πρόβλημα της Ευρώπης είναι πολιτικό κι όχι οικονομικό και ζητά δραστικές αλλαγές στον τρόπο διακυβέρνησης της ΕΕ.

Οι νέοι της Ευρώπης σήμερα δεν γνωρίζουν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον απόηχό του, που ήταν ο λόγος ύπαρξης της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης, υπογραμμίζει. «Αυτό που θέλουν οι ευρωπαίοι νέοι είναι να μπορούν να επενδύσουν στο μέλλον. Αν δεν γίνουν αποφασιστικά βήματα που χρειάζεται η Ευρώπη, οι νέοι θα φύγουν» επισημαίνει. «Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στην κοινή γνώμη, να τους εξηγήσουμε ότι οι λαϊκιστές και οι εθνικιστές ευρωσκεπτικιστές δεν έχουν λύσεις για τα προβλήματα. Αν θέλετε μέλλον για τα παιδιά σας σε αυτήν την ήπειρο, χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη, χρειαζόμαστε μια οικονομική και νομισματική ένωση, μια τραπεζική ένωση το συντομότερο δυνατόν» ώστε να αντιμετωπιστεί η έλλειψη ρευστότητας και κατ’ επέκταση η ανεργία, δηλώνει.

Ο Γκι Φερχόφσταντ δεν έχει ποτέ «μασήσει τα λόγια του» για το ζήτημα της ελληνικής κρίσης. Αν και έχει ασκήσει κριτική στους χειρισμούς της ΕΕ, έχει επιρρίψει το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης στους έλληνες πολιτικούς: «Οι κόκκινες γραμμές που μπαίνουν στη διαπραγμάτευση με την τρόικα από τους πολιτικούς αρχηγούς είναι για να προστατεύσουν τις ομάδες εκείνες που θα μπορούσαν να τους στοιχήσουν ψήφους. […] Οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις είναι τα μόνα μέτρα που δέχονται οι έλληνες πολιτικοί αρχηγοί σε κάθε διαπραγμάτευση με την τρόικα» έλεγε στις αρχές του 2012. Υποστήριζε ότι χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ένα μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και φορολογική μεταρρύθμιση, που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα των υψηλών φόρων και της τεράστιας φοροδιαφυγής. Οι προτάσεις αυτές βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης ακόμη, δύο χρόνια μετά…

Ηλένα Κρητικού

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ