Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Δύο κάτοικοι της Γερμανίας θυμούνται πώς είναι να ζεις σε μια μοιρασμένη χώρα

Δύο κάτοικοι της Γερμανίας θυμούνται πώς είναι να ζεις σε μια μοιρασμένη χώρα

Έχουν περάσει 20 χρόνια από την Επανένωση της Γερμανίας και οι κάτοικοι της χώρας δεν ξεχνούν τον διαχωρισμό και τα γεγονότα που οδήγησαν στην Πτώση του Τείχους. Ο Κλάους Πέτρα, συνταξιούχος οδηγός φορτηγού, που ζούσε στη Δυτική Γερμανία και η -μόλις επτά ετών όταν έπεσε το Τείχος- Νικόλ Μόνταλεκ που κατοικούσε σε ένα χωριό της Ανατολικής Γερμανίας, μοιράζονται τις αναμνήσεις τους με το in.gr.

Έχουν περάσει 20 χρόνια από την Επανένωση της Γερμανίας και οι κάτοικοι της χώρας δεν ξεχνούν τον διαχωρισμό και τα γεγονότα που οδήγησαν στην Πτώση του Τείχους. Ο Κλάους Πέτρα, συνταξιούχος οδηγός φορτηγού, που ζούσε στη Δυτική Γερμανία και η -μόλις επτά ετών όταν έπεσε το Τείχος- Νικόλ Μόνταλεκ που κατοικούσε σε ένα χωριό της Ανατολικής Γερμανίας, μοιράζονται τις αναμνήσεις τους με το in.gr.

Κλάους Πέτρα, συνταξιούχος, κάτοικος Ανόβερου:

«Είχα επισκεφθεί την Ανατολική Γερμανία ως μέρος της δουλειάς μου -ήμουν οδηγός φορτηγού που μετέφερε αγαθά. Ήταν… πώς να το πω; Ήταν κι αυτοί Γερμανοί. Δεν ήταν ξένοι. Αλλά η διαφορά μας ήταν πάρα πολύ μεγάλη -κυρίως οικονομική. Αυτοί ήταν φτωχοί κι εμείς πλούσιοι. Πολιτικά είχαν διαφορετική άποψη από μας, καθοδηγούμενη από την Σοβιετική Ένωση. Καταπιέζονταν από τους Ρώσους. Δεν επιτρεπόταν να σκέφτονται με «δυτικό» τρόπο, έπρεπε να κάνουν αυτό που τους έλεγαν οι Ρώσοι και να παράγουν σύμφωνα με 5ετή προγράμματα. Από ό,τι παρήγαγαν έπρεπε να δώσουν ένα μεγάλο κομμάτι στο κράτος. Η Ανατολική Γερμανία ήταν χρεωμένη στη Δυτική Γερμανία και για να ξεπληρώσει έστελνε υφάσματα.

Οι κάτοικοι της Ανατολικής Γερμανίας δεν είχαν καλή γνώμη για μας. Έτσι τους μεγαλώσανε, τους δίδαξαν στο σχολείο και τους εκπαίδευσαν πολιτικά. Ήταν όπως τότε με τον Χίτλερ, μόνο που είχαν διαφορετικό καθεστώς. Όπως υπήρχε νεολαία επί Χίτλερ, έτσι είχαν και αυτοί νεολαία. Εκεί τους έκαναν πλύση εγκεφάλου και τους έλεγαν ότι οι Δυτικοί δεν αξίζουν, ότι οι Ανατολικοί ήταν καλύτεροι και από τη στιγμή που έκλεισαν τα σύνορα όλα τελείωσαν: δεν υπήρχε πλέον καμία επαφή.

Οι κάτοικοι της Δυτικής Γερμανίας είχαν πολλούς γνωστούς στην Ανατολική Γερμανία και έστελναν κάθε μήνα πακέτα με τρόφιμα και άλλα αντικείμενα, τόσο στην Ανατολική Γερμανία, όσο και στην Πολωνία. Ήταν πολύ συγκεκριμένα όμως αυτά που επιτρεπόταν να στείλει κανείς γιατί τα πακέτα ελέγχονταν. Ειδικά είδη πολυτελείας (τσιγάρα, σοκολάτες) δεν επιτρεπόταν να στείλουμε. Δεν μπορούσες να στείλεις δέκα σοκολάτες για παράδειγμα, μπορούσες να στείλεις γάλα, ζάχαρη, βούτυρο, άντε το πολύ μία δύο σοκολάτες, απαγορευόταν να στείλεις παραπάνω. Το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας άνοιγε τα πακέτα, άνοιγε και τα γράμματα, τα διάβαζε. Εμείς συμπαθούσαμε και λυπόμασταν τους Ανατολικογερμανούς. Εκείνοι όμως, παρόλο που τους στέλναμε πράγματα, ανέπτυσσαν κάτι σαν φθόνο. Εμείς, όμως, δεν φταίγαμε. Το δικό τους καθεστώς δεν άφηνε να τους στέλνουμε περισσότερα πράγματα. Δεν μας άφηναν να βοηθήσουμε, τα καθεστώτα τους δεν το επέτρεπαν.

Εκεί που ήταν το Τείχος υπήρχε μια νεκρή ζώνη με σκυλιά, περιπολίες και νάρκες. Αν περνούσες αυτή τη ζώνη, σε φωνάζανε και αν δεν σταματούσες τότε σε εκτελούσαν. Κάποιοι κατάφεραν και πέρασαν αλλά πολλούς τους σκοτώσανε. Εγώ περνούσα τα σύνορα και πήγαινα με το φορτηγό στη δουλειά μου. Δεν σταματούσα. Θυμάμαι ήταν πολύ φτηνή χώρα, ένα δυτικό μάρκο ισοδυναμούσε με οκτώ ανατολικά. Το φαγητό ήταν πολύ φτηνό, τα τσιγάρα όμως κόστιζαν πολύ ακριβά στην Ανατολική Γερμανία και πολλοί ήταν αυτοί που έκαναν και λαθρεμπόριο τσιγάρων. Αν σε έπιαναν, όμως, έμπαινες φυλακή για πάντα.

Όσον αφορά την Επανένωση, ο Κολ τα σχεδίασε όλα, αλλά κανείς δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Όλα έγιναν μέσα σε μια νύχτα, έτσι μας φάνηκε. Ξαφνικά άνοιξαν τα σύνορα και πολλοί ήταν αυτοί που πήγαν στη Δύση. Εμείς το είδαμε στην τηλεόραση. Στην αρχή όλοι θεωρούσαν θετικό ότι θα γίνει η ενοποίηση, αλλά μετά, μαθαίνοντας τις υποσχέσεις που είχε δώσει ο Κολ, είδαμε ότι η ένωση ήταν αβάσταχτη οικονομικά. Εμείς χρειαστήκαμε 60 χρόνια για να φτιάξουμε αυτή την ποιότητα ζωής και ο Κολ προσπάθησε σε τέσσερα μόλις χρόνια να επιτύχει το ίδιο στην Ανατολική Γερμανία.

Αμέσως μετά την Ένωση πήγε να κάνει μεγάλα έργα υποδομής, δεν μπορούσε όμως να τα καταφέρει μέσα σε τέσσερα χρόνια. Αυτό φταίει που η Γερμανία βρίσκεται σε αυτήν την οικονομική κατάσταση. Όλα τα λεφτά που δώσαμε για την ανάπτυξη της Ανατολικής Γερμανίας δεν πρόκειται να τα πάρουμε πίσω. Ακόμα κρατούν χρήματα από συντάξεις και μισθούς για την ανάπτυξη της Ανατολικής Γερμανίας.

Έκανα διακοπές όταν άνοιξαν τα σύνορα και αμέσως πήγα με το αυτοκίνητο στην Ανατολική Γερμανία και είδα τη νεκρή ζώνη και τις οχυρώσεις. Τους πρώτους μήνες μετά την Ένωση, οι τιμές στην Ανατολική Γερμανία διατηρούνταν σε χαμηλά επίπεδα και έτσι μπορούσαμε να πάμε και να φάμε και να διασκεδάσουμε φτηνά. Με πέντε μάρκα έτρωγες του σκασμού. Σήμερα οι τιμές έχουν εξισορροπηθεί. Τώρα οι Ανατολικοί έχουν πλήρως ενσωματωθεί στη Γερμανία, δεν υπάρχει διαφορά Ανατολικών-Δυτικών».

****

Νικόλ Μόνταλεκ, 28 ετών, μαθητευόμενη δικηγόρος -ήταν επτά ετών όταν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου:

«Ανήκα στην τελευταία γενιά των «νέων πρωτοπόρων», μιας ήμουν επτά ετών και είχα μόλις ξεκινήσει το δημοτικό σχολείο, όταν έπεσε το Τείχος. Μιας και έχουμε συγγενείς στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας, ήμασταν τυχεροί και λαμβάναμε «Δυτικά Πακέτα» και δεχόμασταν επισκέπτες από την Δυτική Γερμανία.

Για μένα ως παιδί αυτό ήταν πάντα ξεχωριστό, μιας και ο θείος μου οδηγούσε όμορφα αυτοκίνητα. Εξαιτίας των επαφών μας με την Δυτική Γερμανία, ήμουν το μόνο παιδί που ξεκινούσε το σχολείο και είχε, όχι μία από αυτές τις άσχημες ανατολικογερμανικές σάκες, αλλά μια ωραία δυτικογερμανική σχολική τσάντα, γεγονός που με έκανε να αισθάνομαι ξεχωριστή εκείνες τις ημέρες.

Ζούσαμε σε ένα μικρό χωριό κοντά στο Χέμνιτς, οπότε δεν ανήκαμε στους πρώτους Ανατολικογερμανούς που ταξίδεψαν στη Δυτική Γερμανία. Οι γονείς μου άκουσαν τα νέα στο ραδιόφωνο και στην αρχή δεν το πίστεψαν. Στα τέλη Νοεμβρίου ταξιδέψαμε και εμείς στη Δυτική Γερμανία και για πρώτη φορά ως οικογένεια επισκεφθήκαμε τους συγγενείς μας στο Μέλανα Δρυμό.

Ακόμα θυμάμαι πόσο εντυπωσιασμένη ήμουν από το όμορφο διαμέρισμα του θείου μου και τα ωραία αυτοκίνητά του. Εμείς ταξιδέψαμε με το παλιό μας Βαρτμπουργκ, το οποίο χρειαζόταν ένα ειδικό μείγμα πετρελαίου και βενζίνης για να κινηθεί. Δυστυχώς, το μείγμα που φτιάξαμε ήταν λάθος και το αμάξι μας δεν δούλευε πια.

Εξαιτίας της επιδιόρθωσης του αυτοκίνητου, η επιστροφή μας στο σπίτι καθυστέρησε για μια μέρα. Ήταν, θυμάμαι, Σάββατο και στην Ανατολική Γερμανία το Σάββατο ήταν ημέρα που είχαμε σχολείο. Φοβόμασταν ότι οι γονείς μου θα έμπλεκαν επειδή δεν θα μπορούσα να πάω σχολείο εκείνο το Σάββατο. Όταν, όμως, επιστρέψαμε σπίτι, μάθαμε ότι το Σάββατο το σχολείο ήταν κλειστό. Από τότε δεν είχαμε πια σχολείο τα Σάββατα. Τουλάχιστον για όσο πήγαινα στο δημοτικό, το γεγονός ότι δεν είχαμε σχολείο τα Σάββατα ήταν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο επίτευγμα της αλλαγής που έγινε.

Φυσικά, σαν ενήλικος, δεν πιστεύω πια ότι το να μην έχει κανείς σχολείο τα Σάββατα είναι και κανένα σοβαρό επίτευγμα.

Η πολιτική αλλαγή ήταν σημαντική για πολλούς λόγους. Εάν η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας υπήρχε ακόμη, εγώ δεν θα είχα δυνατότητα να έρθω στην Ελλάδα. Ίσως να μην είχα καν τη δυνατότητα να έχω ανώτερη εκπαίδευση, μιας και κάτι τέτοιο ήταν δύσκολο για ένα παιδί του οποίου οι γονείς εργάζονταν ως ανεξάρτητοι τεχνίτες. Ακόμα περισσότερο δεν θα μου επιτρεπόταν να σπουδάσω νομική, εκτός και αν εντασσόμουνα στο Κόμμα –αν και για να πω την αλήθεια αμφιβάλλω αν θα μου άρεσε να σπουδάσω νομική σε μία μη δημοκρατική χώρα. Και θα ήταν απίθανο να πάω γυμνάσιο στις ΗΠΑ και να σπουδάσω στην Αυστραλία, όπως και έκανα.

Επομένως, η Επανένωση ήταν πολύ σημαντική και αισθάνομαι εύγνωμον που έζησα σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα».

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Sports in

Σάλος με τον Ρούντιγκερ: Αντιδράσεις για ποστάρισμά του που παραπέμπει σε… ISIS

Ο Αντόνιο Ρούντιγκερ έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις με ένα ποστάρισμά του με αφορμή το Ραμαζάνι.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024