Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Η «πίσω αυλή» των ΗΠΑ οργανώνεται μέσω περιφερειακών Οργανισμών

Η «πίσω αυλή» των ΗΠΑ οργανώνεται μέσω περιφερειακών Οργανισμών

Οργανισμοί πάνε κι έρχονται στη Λατινική Αμερική, γεγονός που αν μη τι άλλο, αποδεικνύει την επιθυμία των ηγετών της περιοχής να διαδραματίσουν το δικό τους ξεχωριστό ρολό. Ας μην ξεχνάμε ότι για δεκαετίες η περιοχή χαρακτηριζόταν ως η «πίσω αυλή» των ΗΠΑ. Ο πλέον πρόσφατος περιφερειακός οργανισμός ακούει στο όνομα CELAC (Comunidad de Estados Latinoamericanos […]

Οργανισμοί πάνε κι έρχονται στη Λατινική Αμερική, γεγονός που αν μη τι άλλο, αποδεικνύει την επιθυμία των ηγετών της περιοχής να διαδραματίσουν το δικό τους ξεχωριστό ρολό.

Ας μην ξεχνάμε ότι για δεκαετίες η περιοχή χαρακτηριζόταν ως η «πίσω αυλή» των ΗΠΑ. Ο πλέον πρόσφατος περιφερειακός οργανισμός ακούει στο όνομα CELAC (Comunidad de Estados Latinoamericanos y Caribeños) και προφανώς περιλαμβάνει και τις 33 χώρες, πλην ασφαλώς των ΗΠΑ και του Καναδά.

Πρόκειται για ένα κολοσσιαίο περιφερειακό οργανισμό, του οποίου τα επίσημα «εγκαίνια» γίνονται το Δεκέμβριο του 2011. Θα προεδρεύουν αρχικά οι Ούγκο Τσάβες και συντηρητικός πρόεδρος της Χιλής Σεμπαστιάν Πινιέρα. Ακόμα και η επιλογή των προσώπων δεν είναι τυχαία.

Βασικός στόχος είναι να αποτελέσει το αντίβαρο του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS), o oποίος ιδρύθηκε το 1948 και περιλαμβάνει και τις ΗΠΑ. Ο οργανισμός αυτός -κατά πολλούς- βρίσκεται σε διαδικασία αποσύνθεσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και χώρες-μέλη σκέφτονται σοβαρά να διακόψουν την οικονομική του ενίσχυση.

Πάντως, η δημιουργία νέων οργανισμών δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η Λατινική Αμερική είναι πιο ενωμένη. Πειραματίζεται εδώ και δεκαετίες με νέα σχήματα, πολλές φορές εξαιρετικά φιλόδοξα, τα οποία όμως στην πορεία δεν περπατούν. Υπάρχει ασφαλώς η Mercosur με κυρίαρχο παίκτη τη Βραζιλία, ενώ οι χώρες που βλέπουν τον Ειρηνικό Ωκεανό προσπαθούν να δημιουργήσουν στενότερους δεσμούς μεταξύ τους.

Υπάρχει και η Alianza Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América (ALBA) την οποία εμπνεύστηκε και ίδρυσε ο Ούγκο Τσάβες, περισσότερο σαν πολιτική ένωση χωρών που αντιτίθενται στις ΗΠΑ και το δολάριο (Κούβα, Βολιβία, Νικαράγουα, Ονδούρα, Ισημερινός, Αγιος Δομίνικος, Αντίγουα, Αγιος Βικέντιος). Σημειώνεται ότι θέση παρατηρητή στην Οργάνωση έχει και η Συρία του Ασαντ. Η συγκεκριμένη Ένωση δεν αντιμετωπίζεται στην καλύτερη περίπτωση με αδιαφορία από τις υπόλοιπες χώρες.

Στη Νότιο Αμερική ιδρύθηκε πρόσφατα και μία ακόμα Περιφερειακή Οργάνωση, η UNASUR, η οποία έχει σαν στόχο, την οικονομική-εμπορική-πολιτική ενσωμάτωση των χωρών της περιοχής. Στα σχέδια της UNASUR είναι ακόμα και η δημιουργία κοινής τράπεζας, Κοινοβουλίου, αλλά και κάποιας μορφής στρατιωτικής συμμαχίας.

Οι οργανισμοί λοιπόν είναι αρκετοί και η δημιουργία αυτού του νέου σώματος με το όνομα CELAC έχει σαν πρωταρχικό στόχο τη συνεργασία όλων αυτών και τη διαμόρφωση μιας κοινής φωνής προς τα έξω. Ομολογουμένως πολύ φιλόδοξο σχέδιο.

Η ιστορία ορισμένων οργανισμών

Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (OAS) αποτελεί έναν διεθνή οργανισμό με 35 χώρες-μέλη. Ιδρύθηκε το 1948 και έχει έδρα του την αμερικανική πρωτεύουσα. Σε αυτόν συμμετέχουν όλες οι χώρες της Βορείου, Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής πλην της Κούβας του Φιντέλ Κάστρο, η οποία «αποβλήθηκε» το 1962. Υπέρ είχαν τότε ψηφίσει 14 χώρες, κατά 1 (η Κούβα), ενώ υπήρξαν και 6 αποχές (Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Ισημερινός, Μεξικό).

Στόχοι του ΟΑS είναι, μεταξύ άλλων, η ασφάλεια και η ειρήνη στην Αμερική, η προώθηση και εμπέδωση της δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε όλες τις χώρες, η ανάληψη κοινής δράσης σε περίπτωση που χώρα – μέλος δεχθεί επίθεση, η προάσπιση του ελεύθερου εμπορίου, η καταπολέμηση της φτώχειας και του εμπορίου ναρκωτικών.

Επικεφαλής του OAS είναι σήμερα ένας σοσιαλιστής από την Χιλή. Πρόκειται για τον Χοσέ Μιγκέλ Ινσούλσα, ο οποίος υπήρξε παλαιότερα ΥΠΕΞ της χώρας του. Θεωρείται σκληρός διαπραγματευτής, ενώ στο «βιογραφικό» του αναφέρονται και οι απόπειρες να φέρει τον Πινοτσέτ ενώπιον της Δικαιοσύνης.

H NAFTA (North American Free Trade Agreement) είναι μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και το Μεξικό. Πρωταγωνιστές στην προώθηση της συμφωνίας υπήρξαν ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους και ο συντηρητικός Καναδός πρωθυπουργός Μπράιαν Μαλρόνι. Από μεξικανικής πλευράς τη συμφωνία υπέγραψε ο τότε πρόεδρος Κάρλος Σαλίνας.

Τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 1994 και προέβλεπε τη σταδιακή κατάργηση των δασμών στα αμερικανικά αγαθά και προϊόντα προς Καναδά και Μεξικό. Συγκεκριμένοι όροι ισχύουν στο θέμα του εργατικού δυναμικού. Σε αντίθεση με την ΕΕ, η NAFTA δεν δημιουργεί θεσμούς ή Δίκαιο ανώτερο του εθνικού.

Η Συμφωνία αυτή αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία και στις τρεις χώρες. Σε ΗΠΑ και Καναδά υπήρξε από την αρχή φόβος ότι θα χαθούν θέσεις εργασίας, καθώς πολλές επιχειρήσεις θα προτιμούσαν τα φτηνά εργατικά χέρια του Μεξικού. Αλλά και στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής εκφράστηκαν (και εξακολουθούν να εκφράζονται) αντιρρήσεις από τους αγρότες, λόγω των υψηλότατων επιδοτήσεων των αμερικανικών γεωργικών προϊόντων, γεγονός που συμπιέζει προς τα κάτω τις τιμές των μεξικανικών προϊόντων.

Ένα άλλο εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα που αφορά τη συγκεκριμένη συμφωνία έχει να κάνει με την ελεύθερη μετακίνηση προσώπων. Στην περίπτωση των συνόρων Καναδά-ΗΠΑ, οι πολίτες των δύο χωρών διασχίζουν τα σύνορα χωρίς ιδιαίτερες διατυπώσεις (συνήθως επιδεικνύουν ταυτότητα ή δίπλωμα οδήγησης). Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια οι έλεγχοι έχουν γίνει πιο αυστηροί, λόγω του κινδύνου της τρομοκρατίας και του προβλήματος με τη διακίνηση ναρκωτικών.

Στην περίπτωση των συνόρων ΗΠΑ-Μεξικού τα πράγματα είναι διαφορετικά, δεδομένου ότι έτσι κι αλλιώς χιλιάδες Μεξικανοί επιχειρούν και διασχίζουν τελικά τα σύνορα προς αναζήτηση καλύτερης ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 2001, οι (νέοι τότε) πρόεδροι του Μεξικού, Βισέντε Φοξ, και των ΗΠΑ, Τζορτζ Ο. Μπους, συμφώνησαν να εργαστούν από κοινού για την εξεύρεση λύσης στο θέμα αυτό.

Ωστόσο, τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, αλλά και οι πιέσεις προς τον Αμερικανό πρόεδρο για αυστηρότερο έλεγχο των συνόρων, άλλαξαν άρδην τα δεδομένα. Νέα νομοθεσία πέρασε από το αμερικανικό Κογκρέσο το 2006, ενώ ήδη στα σύνορα των δύο χωρών δημιουργείται τείχος ασφαλείας.

Η Mercosur (Mercosul στα πορτογαλικά) ιδρύθηκε το 1991 και αποτελεί μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Αργεντινής, της Βραζιλίας, της Ουρουγουάης, της Παραγουάης. Σε αυτήν θα ενταχθεί και η Βενεζουέλα μόλις η υποψηφιότητά της εγκριθεί και από το Κοινοβούλιο της Παραγουάης. H Μercosur αγκαλιάζει 270 εκατομμύρια ανθρώπους με συνολικό ΑΕΠ 3 τρις. δολάρια ΗΠΑ. Αποτελεί το τετάρτο μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ του πλανήτη μετά την ΕΕ.

Συμφωνία σύνδεσης με την Mercosur έχει υπογράψει και η Κοινότητα Εθνών των Ανδεων με τέσσερα μέλη: τη Βολιβία, την Κολομβία, τον Ισημερινό και το Περού. Ιδρύθηκε το 1976 με τη συμμετοχή τότε και της Χιλής, η οποία αποσύρθηκε το 1976.

Στόχος της Mercosur είναι η προώθηση του ελεύθερου εμπορίου, της ελεύθερης μετακίνησης, ανθρώπων και αγαθών. Η λειτουργία της, πάντως, αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα και εμπόδια που έχουν να κάνουν με την οικονομική κατάσταση στις χώρες της περιοχής (η κατάρρευση της οικονομίας της Αργεντινής το 2001 ήταν ένα σοβαρότατο πλήγμα) και τα διαφορετικά εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα της κάθε χώρας. Η Χιλή για παράδειγμα δεν επιθυμεί την ένταξη σε αυτήν και προτιμά τις διμερείς εμπορικές συμφωνίες. Αντίστοιχες απόψεις διατυπώνονται κατά καιρούς και σε άλλες χώρες, όπως την Ουρουγουάη.

Η UNASUR δημιουργήθηκε για να συνεχίσει την ενσωμάτωση των χωρών της περιοχής στα πρότυπα της ΕΕ.

Στον Οργανισμό συμμετέχουν η Mercosur και η Κοινότητα Εθνών των Ανδεων. Ιδρύθηκε στις 23 Μαΐου 2008 και μέλη του είναι όλες οι χώρες της Νοτίου Αμερικής. Καθεστώς παρατηρητή έχουν ο Παναμάς και το Μεξικό

Έδρα της UNASUR είναι η πρωτεύουσα του Ισημερινού, Κίτο και το μελλοντικό Κοινοβούλιο της Ν.Αμερικής θα έχει έδρα την πόλη Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας.

Πρώτος γγ της UNASUR εξελέγη ο τέως πρόεδρος της Αργεντινής Νέστορ Κίρσνερ. Μετά τον θάνατό του, στις 27 Οκτωβρίου 2010, γγ του Οργανισμού έγινε η πρώην υπουργός Εξωτερικών της Κολομβίας Μαρία Έμα Μεχία.

Τα όργανα που έχουν θεσπιστεί θυμίζουν την ΕΕ, αφού προβλέπονται Συμβούλιο Κορυφής και Συμβούλια Υπουργών για όλες τις αρμοδιότητες: Εξωτερικών, Αμυνας, Οικονομίας και Οικονομικών, Υγείας, Εμπορίου κλπ.

Έχει επίσης δημιουργηθεί και ένα Συμβούλιο για την Αμυνα της Νοτίου Αμερικής με αρκετές επιφυλάξεις, ωστόσο, από χώρες όπως η Κολομβία η οποία συνεργάζεται στενά με τις ΗΠΑ σε στρατιωτικά θέματα.

Πάντως, όλες οι χώρες έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν έχουν στόχο να δημιοιυργήσουν έναν Οργανισμό ανάλογο με το ΝΑΤΟ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Sports in

Σάλος με τον Ρούντιγκερ: Αντιδράσεις για ποστάρισμά του που παραπέμπει σε… ISIS

Ο Αντόνιο Ρούντιγκερ έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις με ένα ποστάρισμά του με αφορμή το Ραμαζάνι.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024