Φρανσουά Μπαϊρού: Tο «εξαφανισμένο» τρίτο πρόσωπο των εκλογών του 2007

Πριν από πέντε χρόνια ο Φρανσουά Μπαϊρού υπήρξε το πρόσωπο των γαλλικών εκλογών που είχε συζητηθεί περισσότερο. Προερχόμενος σχεδόν από το πουθενά κατάφερε να λάβει μεγάλη υποστήριξη τρεις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2007. Από το 18,6% που είχε αποσπάσει τότε, έφτασε το 2012 στο 11,5%. Φαίνεται ότι το «τρίτο πρόσωπο» των γαλλικών εκλογών του 2007 έχει αρχίσει να χάνει τη δύναμή του.

Το 2007 τα μέσα ενημέρωσης έγραφαν για μια κούρσα «με τρία άλογα» στις εκλογές. Ο Φρανσουά Μπαϊρού ήρθε τρίτος πίσω από τον Νικολά Σαρκοζί και τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ και δεν κατάφερε να περάσει στο δεύτερο γύρο. Το ποσοστό του, όμως, ήταν ένα εντυπωσιακό 18,6% που σημαίνει ότι περίπου 6,8 εκατομμύρια Γάλλοι τον ήθελαν για πρόεδρο της χώρας.

Ο Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος έχει διατελέσει δύο φορές υπουργός Παιδείας (υπό τις κυβερνήσεις Εντ.Μπαλαντούρ και Αλέν Ζιπέ), διεκδικεί ξανά την προεδρία, ενισχυμένος από την επιτυχία του 2007. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τον φέρνουν γύρω στο 11,5%, ποσοστό αρκετά χαμηλότερο από εκείνο που απέσπασε λίγα χρόνια νωρίτερα στις εκλογές.

Αναλυτές εκτιμούν ότι η απήχηση του Γάλλου πολιτικού έγκειται στο γεγονός ότι εκφράζει απόλυτα τον κεντρώο χώρο: Χριστιανοδημοκράτης, φιλελεύθερος όσον αφορά την οικονομία αλλά με κοινωνική συνείδηση, φιλοευρωπαϊστής και αντί-Γκολικός.

Γεννημένος το 1951 σε μια ευημερούσα οικογένεια στην περιοχή Μπεάρν, ο Φρανσουά Μπαϊρού υπερηφανεύεται για την καταγωγή του. Από την περιοχή προερχόταν ο βασιλιάς Ερρίκος ο IV και ο Μπαϊρού έγραψε, μάλιστα, κάποτε μια βιογραφία του ηγεμόνα. Παντρεύτηκε μικρός τη σύζυγό του Μπαμπέτ και έχει έξι παιδιά, 12 εγγόνια και τρεις γάτες.

Εξελέγη για πρώτη φορά στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση το 1986 ως μέλος της Ένωσης για τη Γαλλική Δημοκρατία (UDF), η οποία έδωσε το 2007 τη θέση της στο κεντρώο Δημοκρατικό Κίνημα (MoDem).

Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι από το 2002 και το απογοητευτικό ποσοστό 6,8% που απέσπασε σε εκείνες τις εκλογές.

Ο Φρανσουά Μπαϊρού μιλούσε από το 2007 για μια οικονομική κρίση και σήμερα στηρίζει μια καμπάνια για αγορά γαλλικών προϊόντων (για ενίσχυση της οικονομίας της χώρας), ενώ αντιδρά στην διαφθορά στα υψηλά κλιμάκια της γαλλικής πολιτικής.

Ωστόσο, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι δεν είναι όλα ρόδινα.

Πρόσφατα ο Guardian τον χαρακτήριζε «αναποφάσιστο, απρόσωπο, άτονο, μονότονο, τετριμμένο, μη ενθουσιώδη» και τόνιζε ότι αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του θα τον κάνουν να μην κλέψει τις εντυπώσεις στις εκλογές του 2012. Ο Economist, από την άλλη, μιλούσε για έναν «εξαφανισμένο τρίτο άνθρωπο», αναφερόμενο στην πτώση των ποσοστών του Γάλλου πολιτικού.

Η πολιτικός Σιμόν Βέιλ είχε σπεύσει το 2007 να τον χαρακτηρίσει «οπορτουνιστή» και οι περισσότεροι από τους πάλαι ποτέ συμμάχους του τον έχουν εγκαταλείψει: από τα 214 μέλη του UDF στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μόνο δύο συμμετέχουν στο MoDem (ο ίδιος και ένας γείτονας του από το Μπεάρν).

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ